Verkopers zitten in een luxepositie

DLA Piper heeft van alle advocatenkantoren het afgelopen jaar op internationaal niveau de meeste deals gesloten, zo blijkt uit gegevens van Mergermarket. Bij het internationale kantoor werken ongeveer 950 advocaten in de M&A-praktijk. “We zijn een van de grootste advocatenkantoren ter wereld en zitten al jaren op een schat aan informatie,” zegt Bens. “Het is dus meer dan logisch om daar een analyse van te maken en die te delen met de markt.”

Zo gezegd, zo gedaan. De researchafdeling van het internationale kantoor heeft de juridische elementen onderzocht van 200 internationale M&A-deals. Rond 15 september werden de resultaten van het rapport met cliënten van DLA Piper over de hele wereld gedeeld. Het eerste European M&A Intelligence Report biedt op heel specifiek niveau een juridisch inzicht in de manier waarop huidige deals worden gesloten. “We gaan het rapport nu ieder jaar uitbrengen met een global focus,” laat Hamersma weten.  

 

De resultaten van het rapport kenmerken volgens de partners de huidige sellers market. “Er worden veel bedrijven gekocht, de vraag is hoog,” aldus Bens. “Verkopers zijn daardoor in de positie om betere juridische voorwaarden af te dwingen bij de koper.”

 

Meer auctions
De hoge vraag triggert ten eerste het aantal veilingen. “In een auction zijn meer partijen in de race en laat je hen onder tijdsdruk tegen elkaar opbieden,” concludeert Hamersma. “Deze concurrentie heeft niet alleen een prijsopdrijvend effect maar zorgt er ook voor dat verkopers betere voorwaarden kunnen uitonderhandelen. Zo vervalt bij een kwart van de voltooide auction deals al na een jaar het recht om commerciële garanties te kunnen verhalen op de verkoper. Bij non-auctions is dat slechts zeven procent. In de regel geldt dus dat bij een auction verkoop een minder lange aansprakelijkheid geldt.”

Private equity-investeerders kiezen bij verkoop vaker voor een auctionproces dan strategen. “Financiële kopers zijn meer gefocust op de prijs. Hun taak is om zoveel mogelijk rendement uit te keren aan de eindbeleggers,” legt Hamersma uit. “Strategische kopers hebben, naast prijs, ook nog andere overwegingen. Bij een auction open je namelijk de boeken voor verschillende partijen en dealmakers. Een strateeg voelt zich daar vaak niet prettig bij omdat het kan gaan om concurrentiegevoelige informatie.”

 

 

Verder is opvallend dat bij auctions vaker wordt gekozen voor een locked box dan bij non-auctions, zo blijk uit het rapport. In geval private equity betrokken is, is het percentage locked box deals nog veel hoger.  

“Private equity, die dus als verkoper vooral actief is op veilingen, heeft een sterke voorkeur voor locked box omdat het de kans kleiner maakt dat ze na de deal worden opgezadeld met claims,” vertelt Bens. “Investeringsmaatschappijen willen zeker weten dat ze het bedrijf voor een bepaalde prijs hebben verkocht want dan kunnen zij hun commitment aan de eindbeleggers garanderen. Aan de andere kant is de locked box bij private equity spelers zo ingeburgerd dat ze ook meestal aan de koperszijde wel een locked box accepteren.” 

Warranty & Indemnity insurance 
Het gat tussen wat een koper aan zekerheid eist en wat een verkoper aan garanties wil geven, is volgens Bens de laatste jaren groter geworden. “Soms kan er bij een deal een impasse ontstaan op basis van de juridische voorwaarden. Partijen kunnen dan het afsluiten van een Warranty & Indemnity insurance overwegen. Als het dan mis gaat, vergoedt de verzekeraar de schade tot een bepaald bedrag. Vooral tussen verkopende private equity-investeerders, die na de verkoop bevrijd willen zijn van alle aansprakelijkheid, en strategische kopers, die juist zoveel mogelijk zekerheid willen, kunnen deze verzekeringen het verschil maken.”

De partners van DLA Piper zien dat de zogeheten W&I-verzekeringen een vlucht nemen, met name in transacties waar private equity verkoopt. Bens: “Verzekeraars springen in op deze behoefte. Zij hebben dan een eigen rol in de transactie met een zelfstandig due diligence proces. Zij willen weten of de deal het waard is om te verzekeren of dat het te veel risico’s met zich meebrengt.”

Er zit een duidelijk verschil in de manier waarop financiële partijen en strategen kopen en verkopen. Maar niet alleen het soort koper, ook tussen landen zit een verschil. “Duitse en Britse partijen willen vaak tot 100% van de aankoopprijs kunnen claimen als blijkt dat er iets niet in orde is, terwijl Nederlanders genoegen nemen met veel minder. Nederlanders zien eventuele waardevermindering als het risico van een acquisitie.”

Cliënten hebben nu gemakkelijk toegang tot dit soort informatie. “Een Amerikaanse cliënt op zoek naar de maximale aansprakelijkheid bij een deals ter waarde van 75-100 miljoen euro kan dit soort statistieken opzoeken in ons European M&A Intelligence Report. Zo kunnen ze zich een beeld vormen van hoe de rest van de wereld deals sluit.”