De gevaarlijke generalisering van private equity
Alle Nederlandse bedrijven onder eigenaarschap van private equity zijn goed voor 14 procent van het bruto binnenlands product. Warenhuisketen V&D, kinderopvangbedrijf Estro, afvalverwerker Van Gansewinkel en winkelketen Hema gezamenlijk zijn daarvan nog niet eens 1 procent. Het is gevaarlijk om de private equity sector als geheel weg te zetten als roofridders of sprinkhanen.
Generaliseren. Het is in vrijwel ieder politiek debat een doodzonde. Behalve kennelijk bij de discussie over private equity. Steevast duiken de namen op van V&D, Estro en Van Gansewinkel. Ging het daar mis? Wellicht. Hebben private equity investeerders zich bij deze bedrijven als eigenaar misdragen? Zou goed kunnen. Ik weet het niet. Het is prima dat over deze individuele bedrijven debat wordt gevoerd.
Maar besef dat dit over individuele bedrijven gaat, en niet over een sector die betaat uit meer dan 1400 Nederlandse deelnemingen.
Academisch onderzoek spreekt elkaar geregeld tegen over het nut van private equity. NVP etaleert graag onderzoeken waaruit bijvoorbeeld blijkt dat private equity bedrijven 50% minder kans hebben op faillissement. Criticasters komen vaak met studies waaruit blijkt dat private equity bedrijven graag opzadelt met schuld en bedrijven flink saneert. Dat zijn wat mij betreft – van beide kanten – interessantere toevoegingen aan het debat dan dat eeuwige gekibbel over dat ene warenhuis.
140 V&D’s, ik zie ze niet
Het falen van V&D – los van het feit of dat nou komt doordat het verdienmodel ruk en verouderd is of doordat private equity het als rechtmatige heeft ‘leeggeroofd’ – mag inziens niet als model staan voor de gehele Nederlandse private equity sector. Tenzij iemand mij nog minstens 140 V&D-situaties kan tonen. En zelfs dan hebben we het over nog slechts 10% van de totale Nederlandse deelnemingen in private equity.
Het falen van V&D – los van het feit of dat nou komt doordat het verdienmodel ruk en verouderd is of doordat private equity het als rechtmatige heeft ‘leeggeroofd’ – mag inziens niet als model staan voor de gehele Nederlandse private equity sector. Tenzij iemand mij nog minstens 140 V&D-situaties kan tonen. En zelfs dan hebben we het over nog slechts 10% van de totale Nederlandse deelnemingen in private equity.
“We verschaffen in totaal 3,1 miljard euro aan bedrijven waarvan 90% uit het MKB en uit onderzoek blijkt telkens weer dat die bedrijven harder groeien, beter renderen en meer innoveren,” zei NVP-voorzitter Philip Houben tegen het Financieele Dagblad. Goed punt.
Private equity maakt zeker fouten. Wat dat betreft is het net een sector als alle anderen: niet perfect. Deze fouten zou Houben als boegbeeld van de sector ook gewoon moeten benoemen. Dat maakt hem geloofwaardiger dan wanneer hij – zoals nu – de excessen onder het tapijt veegt. Dan kan hij daarna gerust uitleggen dat het om een klein percentage gaat (als dat zo is), en vervolgens vertellen dat Action onder investeringsmaatschappij 3i maar liefst 5000 nieuwe banen heeft gecreëerd.
Private equity als brug
Aan de andere kant moeten ook politici begrijpen dat het debat beperken tot V&D en Hema niet alleen eenzijdig is, maar ook gevaarlijk. Bedrijven staan te springen om krediet, maar krijgen dat niet bij de banken. Grote beleggers hebben daarentegen bakken met geld. En dat geld heeft de laatste vijf jaar vooral de financiële economie opgepompt, oftewel beurskoersen, obligatiekoersen en vastgoedprijzen. Private equity kan een brug vormen tussen de sloot beleggerskapitaal en de reële economie. Die 3,1 miljard kan dus nog veel en veel hoger volgend jaar.
Aan de andere kant moeten ook politici begrijpen dat het debat beperken tot V&D en Hema niet alleen eenzijdig is, maar ook gevaarlijk. Bedrijven staan te springen om krediet, maar krijgen dat niet bij de banken. Grote beleggers hebben daarentegen bakken met geld. En dat geld heeft de laatste vijf jaar vooral de financiële economie opgepompt, oftewel beurskoersen, obligatiekoersen en vastgoedprijzen. Private equity kan een brug vormen tussen de sloot beleggerskapitaal en de reële economie. Die 3,1 miljard kan dus nog veel en veel hoger volgend jaar.
Maar dan moeten we private equity niet bij voorbaat al wegzetten met kwade terminologie als sprinkhanen, piraten of weet ik veel wat. Daarmee doe je niet alleen private equity te kort. Maar vooral ook al die bedrijven, zoals Action, die staan te springen om groeikapitaal.
