Bedrijven wapenen zich tegen vertrek M&A advisor

Meer bedrijven eisen garanties dat zij niet de dupe worden van een M&A adviseur die tijdens een lopende M&A deal vertrekt. Dat schrijft de Financial Times. Door grote ontslaggolven in de bancaire sector lopen bedrijven het risico midden in een M&A deal hun dealmaker te verliezen. Door 'key man provisions' en aangepaste 'tail provisions' op te nemen in de overeenkomst verkleinen bedrijven het risico op boetes als de deal niet - met dezelfde bank - wordt doorgezet. Ook onder Nederlandse M&A dealmakers zijn de 'provisions' bekend, maar niet heel populair.
Dankzij een key man provision kan een bedrijf een M&A adviesmandaat intrekken als een betrokken M&A adviseur de adviserende bank verlaat. Zo voorkomt het bedrijf betaling van de boetes die in een tail provision staan beschreven. De tail provision beschermt banken voor het risico dat een bedrijf een deal cancelled of dat een bedrijf – met dezelfde deal – overstapt naar een andere adviseur. 
“Wij zien inderdaad beide bepalingen”, zegt Hugo Peek, hoofd Corporate Finance & Capital Markets bij ABN AMRO. De zakenbankier ziet de key man provision regelmatig in overeenkomsten, maar het wordt volgens hem niet gebruikt dan voorheen. “Vooraleerst telt de instelling en daarna pas de persoon, ervan uitgaand dat de instelling altijd de juiste personen naar voren kan schuiven als iemand eens ziek is of uitvalt”, zegt Peek. De tail provisions die de zakenbankier langs ziet komen zijn vooral bedoeld om te voorkomen dat een overeenkomst eindigt als alle werk is gedaan, maar nog niet in rekening is gebracht. 
 
Angelsaksisch 
Derk Lemstra, M&A partner bij advocatenkantoor Stibbe, ziet de bepalingen vooral als cultureel fenomeen. “Ik ken de provisions wel, maar ze zijn erg Angelsaksisch. In Nederland heb ik het in een enkel geval gezien. Een bedrijf wilde alleen een deal als de betrokken zakenbankier aan boord zou blijven. De bankier had hele specifieke kennis van de industrie, die noodzakelijk was voor de deal.” Volgens Lemstra wordt in het artikel in de Financial Times het gebruik van de provisions te sterk gekoppeld aan de crisis: “Als bankiers zo belangrijk zijn voor een deal, dan laat je die echt niet gaan.”
Ook Istvan Csejtei, hoofd van Rabobank International M&A, ziet dat de provisions vooral worden toegepast in Londen. “De ontslagrondes van de City hebben zich bij ons niet voorgedaan. Bij Rabobank International M&A is er geen probleem met de stabiliteit van het team. Klanten zien ons juist als een zeer stabiele factor in een veranderlijke omgeving. De key man provision speelt bij ons helemaal geen rol.”
 
Volgens M&A advocaat Jan Louis Burggraaf van Allen & Overy komen in Nederland de provisions inderdaad meer voor, maar dan vooral bij de grotere, internationale, deals. "Bedrijven kijken niet alleen naar de investment banks, maar ook naar personen. Dankzij de provisions kunnen bedrijven weglopen als personen weglopen", aldus de M&A advocaat. 
Wouter van de Bunt, global head van KPMG M&A en managing partner KPMG Corporate Finance in Nederland, denkt dat de ‘key man provision’ op termijn aan belang kan toenemen: “In de Nederlands markt ben ik deze provisions niet of nauwelijks tegen gekomen, maar dit kan veranderen als er meer ontslagen gaan vallen onder M&A adviseurs.”
 
Gerelateerde artikelen