Aziatische kopers azen op Food & Agri-sector

Van Sao Paulo tot Jakarta en Hong Kong is Rabobank International een bekende naam bij ondernemers in de consumer, food & agrisector. Vanuit 35 landen ondersteunt de bank  (samen met Rothschild) haar consumer, food en agri klanten wereldwijd bij M&A vraagstukken. Volgens Willem Boezen, Head of European Food & Agri M&A, liggen internationaal veel M&A kansen in de food & agrisectoren in Amerika en Azië. “Je ziet het afgelopen jaar in toenemende mate transacties plaatsvinden waarbij Aziatische bedrijven binnen de consumer, food & agrisector acquisities doen in Zuid-Amerika, Europa en de VS”, zegt de M&A adviseur.

De groeiende vraag naar kwalitatief goed voedsel is volgens Jacqueline Pieters, Global Head Food & Agri M&A, één van de drijfveren voor internationale overnameactiviteit. “De vraag naar voedsel groeit hard in landen waar de mogelijkheden tot snelle stijging van de voedselproductie uitdagend zijn. China is een dergelijk land waar vraag en aanbod van goed en betrouwbaar voedsel niet in evenwicht is. In Amerika, Europa en Zuidoost Azië heerst juist een productieoverschot. Je ziet dat bedrijven de grenzen overgaan om het verkrijgen van voedingsmiddelen zeker te stellen en te leren van nieuwe productietechnieken."

Recente voorbeelden van zulke transacties zijn het bod van Shuanghui International (China) op Smithfield (VS), het bod van Pacific Andes (Singapore) op Copeinca (Brazilië), de acquisitie van een 60% aandeel in CEAGRO (Brazilië) door Mitsubishi Corporation (Japan) en de acquisitie van een 50% belang in CMAA (Brazilië) door Indofood Agri (Indonesië).

Pieters: "In een groot aantal van dit soort transacties speelt de sourcing van grondstoffen een belangrijke rol. Voor de toekomst zet ik mijn kaarten op Amerika voor wat betreft nieuwe transacties in de voedingsmiddelenindustrie.” Boezen ziet dichter bij huis ook positieve ontwikkelingen: “Ook voor Europa zijn we voorzichtig positief, alhoewel de drivers hier verschillen; veel transacties zijn nog steeds gedreven door de wens van bedrijven om zich op de kernactiviteiten te concentreren.” 

Voor de dealmakers is het een uitdaging om bij crossborder transacties de cultuurverschillen tussen de onderhandelingspartners te overbruggen. “Je moet je er natuurlijk bewust van zijn dat culturele verschillen invloed hebben op transacties en dat vereist flexibiliteit. Er zijn grote verschillen tussen landen hoe processen worden aangepakt”, zegt Boezen. “Bedrijven in bijvoorbeeld Azië pakken de zaken anders aan dan hun Nederlandse collega’s.” 

Verschillen in normen en waarden hebben een grote impact op internationale transacties. “Nederlanders vinden het zakelijke aspect van een transactie belangrijk. Italianen, Spanjaarden en Aziaten hechten een grotere waarde aan de relationele aspecten van de transactie. Zij weten vaak heel goed wat ze willen, maar zullen het pas zeggen als er genoeg is geïnvesteerd in de relatie. Nederlanders zeggen vaak direct wat ze willen, maar dit is niet altijd gewenst. Wij werken in transacties met onze lokale mensen, zodat wij goed weten wat de heersende normen en waarden zijn.”

De culturele verschillen komen bovendrijven aan de onderhandelingstafel, maar ook aan de dinertafel. “Wij vertegenwoordigden een Aziatische partij bij een Europese overname. ‘s Avonds gingen we met onze klant naar een chique restaurant in Parijs, maar bij de deur kregen we te horen dat de kledingvoorschriften van het restaurant niet aansloten op onze gasten. We moesten daarom improviseren om toch binnen te komen. Met omgeslagen mouwen en veelkleurige stropdassen hebben onze gasten uiteindelijk heerlijk gegeten en was het ijs direct gebroken.”

In uitzonderlijke gevallen lopen transacties stuk op cultuurverschillen. “Als je niet weet wie er aan de andere kant van de onderhandelingstafel aan de touwtjes trekt, dan kan dat erg nadelig uitpakken”, zegt Pieters. In sommige culturen zijn de directe gesprekspartners niet altijd de mensen die de beslissing nemen. Dat kan er toe leiden dat ogenschijnlijk succesvolle onderhandelingen anders uitpakken dan verwacht. “Dit is vaak uitdagend in Aziatische landen. In Japan zit je soms aan een lange tafel met meerdere mensen en heb je geen idee wie je aan moet kijken. Vaak is dan degene die stil in de hoek zit de persoon met de feitelijke beslissingsbevoegdheid.”

Ook dichter bij huis kunnen cultuurverschillen uitdagend zijn. “In Frankrijk komt het eerder voor dat een transactie niet doorgaat als gevolg van bescherming van werknemersbelangen. Een deal die buiten Frankrijk zonder al te veel problemen doorgang had kunnen vinden zou dan in potentie kunnen stranden omdat de intrinsieke waarde van het bedrijf behoorlijk kan verwateren door de waarde impact van verworven rechten van werknemers. Daarbij komt ook nog dat de deal vele malen complexer wordt omdat er veel met lokale overheden en adviseurs, die specialist zijn in lokale arbeidsrechtelijke aspecten, samengewerkt moet worden.”

Meer lezen? Het gehele artikel is te lezen in M&A Magazine Q3, dat op 19 juli verschijnt. 

Jacqueline Pieters is in september 2012 benoemd tot hoofd van de internationale Food & Agri M&A praktijk. Zij is in 1992 van bij de Rabobank haar carrière begonnen als trainee en werkte onder andere op de afdelingen M&A en Equity Capital Markets. In 2004 ging zij aan de slag als hoofd van de internationale zuivelsector van de Rabobank en kwam daarmee in contact met alle grote Westerse zuivelbedrijven zoals Danone, Nestlé, Royal FrieslandCampina en Fonterra  maar ook veel Aziatische bedrijven zoals Yili, Mengniu en Bright Dairy. 

Willem Boezen in sinds oktober 2012 hoofd van Europese Food & Agri M&A praktijk. Voor zijn benoeming bij de Rabobank International werkte Boezen als hoofd Industrials & Business Services EMEA bij de Royal Bank of Scotland en adviseerde hij klanten bij fusies en overnames, financiering en risicomanagement. Boezen startte zijn carrière in de bankwereld in 1993 bij ABN AMRO.