Simone Brummelhuis: ‘Diversity moet ook gaan om kwantiteit’

Laatst gewijzigd: 20 juli 2023 13:14
In het wereldje van PE, VC en M&A gaan gelouterde juryleden bepalen wie die eerste M&A Diversity Firm Award krijgt uitgereikt. Maak kennis met zes betrokken en bevlogen professionals.

Fotografie: Mark van den Brink

Ze is Fund Director & Partner van het ruim twee jaar geleden gestarte en op ‘diverse’ technologische investeringen gerichte Borski Fund, maar ook lid van de Raad van Commissarissen bij Royal Schiphol Group, Rabobank Amsterdam, Mediahuis Nederland. Simone Brummelhuis wordt omschreven als ‘inspirerende entrepreneur’, die graag jonge, vrouwelijke beroepsgenoten helpt zich een plek in het vaak als mannendomein omschreven investeringswereldje te verschaffen.

Én ze is één van de zes juryleden die in december beslissen welke organisatie tijdens de M&A Awards 2021 de eerst M&A Diversity Firm Award krijgt toebedeeld. Haar motivatie om voor die jury te kiezen? “Ik werd gevraagd door Willem Sijthoff, al jaren een goede vriend van me. En als goede vrienden iets vragen, zeg je geen nee. Willem en ik zijn samen commissaris bij Rabobank geweest. We willen beiden dat de wereld van startups en scaleups de verbinding maakt met de financiële branche. Daarnaast zie ik het belang van zo’n award als stimulans voor vrouwen om een carrière in ons vakgebied te overwegen, te ambiëren, ervoor te kiezen.”

Zelf kwam ze met dat dilemma al vroeg in aanraking. Op het VWO was ze één van de weinige meisjes in haar klas die interesse toonde voor natuurkunde. De docent vond dat prachtig, eindelijk niet alleen jongens voor wie hij zijn verhaal afstak. ‘Kijk, er zijn ook meisjes die natuurkunde leuk vinden!’

“Ik wilde eigenlijk naar de TU Delft”, kijkt Simone Brummelhuis terug, “maar mijn vader wilde dat ik hem zou opvolgen in zijn praktijk. ‘Ga toch notarieel recht studeren, Simone!’ Het werd uiteindelijk een rechtenstudie aan de Universiteit van Amsterdam, gevolgd door een Master of Laws in New York. En die praktijk van mijn vader? Mijn zus is wel die notaris geworden, ze heeft hem daar opgevolgd.”

Oprichter restaurant-site Iens
Brummelhuis vervulde in haar loopbaan diverse, soms heel verschillende rollen. Zo werkte ze als advocaat voor grote kantoren, maar was ze tevens medeoprichter van restaurant-site Iens. Adviseerde XS4ALL vanaf het prille begin en was betrokken bij een lange reeks startups. Richtte powervrouwennetwerk The Next Women op én liet van zich horen als commissaris-nieuwe-stijl. Ze zat in de Raad van Commissarissen van Stern Groep en bekleedt nog steeds commissariaten bij onder andere het al genoemde Royal Schiphol Group en Mediahuis Nederland.

Bij de voorloper daarvan, Telegraaf Media Groep (TMG), betekende haar lidmaatschap van de RvC in 2017 een fulltime baan. De commissarissen schorsten de tweekoppige Raad van Bestuur tijdens het lange overnamegevecht tussen de Belgen van Mediahuis en het Talpa van John de Mol. Samen met haar collega-commissarissen ging Simone Brummelhuis op de bestuurdersstoel zitten. Een uitzonderlijke situatie, uit nood geboren. “Er was vernieuwing, er was diversificatie in de board nodig. Een zeer intensieve en heftige periode.”

Eerder in haar loopbaan was ze actief in overnames en aandeelhoudersgeschillen. En werkte ze voor één van de eerste internetfondsen. “Internet stond toen nog helemaal aan het begin”, zegt ze. “Ik begon als ondernemer, samen met een business partner, met Iens. Een advocaat die aan de slag ging met user-generated content. Wij hadden een investeerdersgroep die in het concept geloofde. En tja, de rest is history…”

Het is nog mogelijk om uw firma aan te melden voor de Best Diversity Firm 2021:

Met gender-lens naar bedrijven kijken
Met het door haar – samen met Laura Rooseboom van Startgreen Capital – in september 2019 opgerichte Borski Fund richt ze zich op technologie startups met diverse teams. Ze spreekt van “Echt gave bedrijven, waarin wordt geïnvesteerd. The Fabrikant, Thirona, TheNextcloset, Vivolta.”

“Voor uitbreiding, ook richting het 2e fonds, en gezien de samenstelling van het investment team, kan er een vrouw van tussen de 25 en 40 jaar instromen”, vervolgt ze. “Wij mikken met Borski Fund op bedrijven van vrouwen die risico nemen. Daarmee bedoel ik dat ze aandelenbelang hebben, dat de organisatie voelt als hún bedrijf. Daarnaast investeren we in bedrijven die oplossingen aandragen voor problemen waarmee vrouwen kampen, denk met name aan medische zorg. Én we zijn geïnteresseerd als we menen dat er met, zeg maar, een gender-lens naar een bedrijf gekeken moet worden.”

Daar waar bijvoorbeeld in de advocatuur al diversiteitsstappen zijn gemaakt, geldt de investeringswereld nog altijd als vakgebied waar vooral mannen de dienst uitmaken.

Simone Brummelhuis: “In Venture Capital zijn de meeste informele investeerders, mensen die hun eigen bedrijven hebben verkocht. En ja, dat zijn in de praktijk dus veel vaker mannen dan vrouwen. Die laatsten zijn weer succesvol in het ophalen van geld voor charitatieve doelen en voor NGO’s. Bij Borski Fund is, naast de institutionele investeerders, 75 procent van de investeerders vrouw. Wij zijn actief in deep tech, zorg tech, educatie tech en fashion tech. En denk nou niet dat dat laatste een vrouwenbranche is. Ook daar heersen mannen, en ook daar moet komende jaren enorm worden verduurzaamd. Vrouwen hebben te kampen met een negatieve 3-traps raket. Een funding gap, een innovatie gap en vermogensongelijkheid.”

‘Mannen bedenken andere dingen’
En, vervolgt ze: “Mannen met elkaar bedenken andere dingen, ervaren andere problemen waarvoor ze vervolgens weer andere oplossingen zoeken dan diverse teams. ‘Als je in vrouwen investeert, investeer je ook in dorpen, in het land’ zeggen ze in Afrika. Maar in Europa gaat die vlieger ook op. In een investeringsronde die wij als Borski Fund zelf deden, zei iemand ‘vrouwen kunnen ook niet voetballen. Dus waarom zouden ze wel bedrijven kunnen oprichten?’ Nou, mijn collega Laura Rooseboom, Managing Partner van StartGreen Capital, managed met een divers team van veertig collega’s een groene portefeuille van meer dan 400 miljoen euro.”

Terug naar de eerste M&A Diversity Firm Award, terug naar haar rol daarin als één van de zes juryleden: “Die Award is heel belangrijk in de zin dat de gehele verkiezing eromheen aansluiting moet vinden bij mensen en organisaties die nog niet ‘om’ zijn. Moet je hen hebben die toch al het licht hebben gezien, of moet je iemand ‘hervormen’? Bij dat alles is het zaak dat het altijd over kwaliteit gaat. Ik ben voorstander van het verplicht opleggen van quota, want kwaliteit zonder kwantiteit is een moeilijk verhaal.”

En: “Ik denk ook dat je moet kijken naar andere samenstellingen van teams, naar board dynamics. Kan iemand die een goede advocaat of psycholoog is, bijvoorbeeld ook commissaris worden? Dan ga ik nog even terug naar mijn natuurkundelessen op de middelbare school. Gelukkig zie je ook daar dat generaties veranderen. Er gaan steeds meer meisjes in Delft studeren. Super slim én super financieel gefocust.”

Bij die ontwikkeling naar meer diversiteit in de wereld van M&A, Venture Capital, Investment en Private Equity moeten vrouwen ook fouten kunnen maken, benadrukt Simone Brummelhuis. “Als twee meisjes in die natuurkundeklas van mij, destijds, waren gestopt, had iedereen geroepen: ‘Zie je wel!’. Daarom moet ook de kwantiteit omhoog. Dus meer vrouwen in onze branche. Pas dan kun je van gelijke kansen spreken. We moeten nu even iets extra’s doen om door dat grijze gebied te komen, te manoeuvreren. Gelijke kansen betekent soms ook dat de lat anders moet worden gelegd.”

‘Wie zijn de talenten bij grote corporates?’
In de aanloop naar de uitreiking van de Diversity Firm Award wil jurylid Simone Brummelhuis weten wie de talenten bij de grote corporates zijn. “Én ik wil weten hoe je die corporates koppelt aan de ondernemerswereld.”

Hoe ze als jurylid straks greenwashing detecteert, het oprechte van het niet-oprechte onderscheidt, mocht daar al sprake van zijn?

“Ik kijk naar wat mensen zeggen en zet dat af tegen wat ze daadwerkelijk dóen”, luidt het antwoord van Simone Brummelhuis. “Tonen ze doorzettingsvermogen? Vinden ze diversiteit écht interessant? Tal van zaken kunnen bijdragen aan meer diversiteit. Denk aan secundaire arbeidsvoorwaarden van organisaties, aan het faciliteren van een scala aan opleidingen, aan net dat zetje in de rug geven… En er is ook een keerzijde; als je echt vol kiest voor diversiteit, kan dat weerstand oproepen. Je zet het immers ‘apart’. Dat zagen we eerder met duurzaamheid, maar dat is inmiddels volkomen logisch en geaccepteerd, zelfs een absolute must. Diversity is de volgende stap. Hoe lang duurt het voor diversiteit mainstream wordt?”

 

Simone Brummelhuis (1965) is advocaat, investeerder, ondernemer, innovatie-adviseur, commissaris. Ze omschrijft zichzelf als nieuwsgierig, houdt van vernieuwen, vanuit een steady omgeving. Simone neemt stappen, zodra zich een kans voordoet. Bijvoorbeeld toen ze Iens oprichtte in een tijd dat internet nog maar net in de kinderschoenen stond. Ook als commissaris is ze anders, zegt ze. Ze weet alles van nieuwe businessmodellen, is internationaal juridisch geschoold.

Na haar vertrek bij Iens startte ze The Next Women, internationaal netwerk gericht op vrouwelijke ondernemers. Ruim twee jaar geleden begon ze daarbinnen met Borski Fund, vernoemd naar Johanna Borski (1764-1846), de eerste vrouw die in De Nederlandsche Bank investeerde. Als vrouw werd Borski toegang tot het Beurgsgebouw geweigerd, ze deed buiten in een koets haar zaken…

Samen met haar man Frank, advocaat, heeft Simone drie dochters. Noa, 26 jaar, werkt bij een investeringsbank. Rose, 24 jaar, loopt co-schappen. Hannah, 21 jaar, studeert kunstmatige intelligentie.

“Noa, de oudste van 26 jaar, heeft naast haar studie met Dutchess Capital een eigen investeringsclub van studenten opgericht”, vertelt ze. “Bedoeld om vrouwelijk talent en investment decision making skills verder te ontwikkelen.” Rose bedacht de Sunday Saloon Sessions, waar studenten het laatste nieuws met elkaar bespreken. Simone Brummelhuis houdt van Italië (“Frank en ik hebben daar een bouwproject afgerond”), van lekker eten (“Daardoor belandde ik in de Iens-tijd”), van ‘andere dingen’ gaan doen. “Mijn man houdt van klassieke auto’s, maar zijn Alfa Giulietta heeft de garage onlangs moeten verlaten voor mijn piano. Als ruil voor een tweede hond… Ik heb het spelen weer opgepakt!”

Lees ook: Désirée van Boxtel, jurylid Best Diversity Firm: ‘In balans door diversity’

Gerelateerde artikelen