Young M&A: “Je ziet dat de jongere generaties andere wensen hebben”

Met zijn 35 jaar is Bastiaan Oomens misschien wel de meest ervaren kandidaat die vorig jaar was genomineerd voor de Young M&A Award. Ruim elf jaar geleden kwam hij aan boord bij PwC, waar hij momenteel als Strategy & Commercial DD specialist werkzaam is. Doordat hij bij de uitbraak van de financiële crisis al in het vak zat, kijkt hij mogelijk anders naar het vak dan jongelingen die nu het werkgebied betreden. “Je ziet in zonnige tijden ook altijd een paar wolken aan de horizon”

Zijn het zonnige tijden in het M&A-vak?
“We zitten al twee jaar in een zeer goede dealflow, met veel transacties. Er blijft veel geld beschikbaar in de markt. De grootste uitdaging is momenteel om goede professionals aan te trekken en te behouden.”

Kom ook naar een Young M&A bijeenkomst of kijk voor meer informatie op MenA.nl/young.
De komende maanden verschijnt er op MenA​.nl een interviewserie waarin jonge talenten hun kijk op de toekomst van het vak geven. Met welke innovaties krijgt het vakgebied te maken? Werkt deze generatie anders dan oudere M&A-ers? Hoe kijken zij aan tegen leiderschap?

Is het vak sinds de financiële crisis veranderd?
“Ja, toen ik in 2006 binnenkwam was de markt minder sophisticated. Inmiddels is de markt een stuk volwassener. Na de crisis is de risico-perceptie bij investeerders en ook financiers sterk ontwikkeld, zij willen steeds meer inzicht in risico’s en kansen. Er zijn ook steeds meer adviseurs op deals. Onze afdeling in de tijd dat ik hier zit gegroeid van 40 naar 300 collega’s. De sector heeft meer oog gekregen voor het maatschappelijke sentiment. Institutionele investeerders vragen niet alleen meer rendement van private equity, ze moeten ook verantwoord investeren. Deze discussie heeft impact op alle adviseurs. Als belastingadviseur bijvoorbeeld moet je een belastingstructuur aan de samenleving kunnen uitleggen. Er is al een wereld gewonnen, maar het gesprek met de maatschappij mag van mij nog intensiever. Private equity creëert de kampioenen van morgen, zorgt voor duurzame creatie van werkgelegenheid en draagt bij aan pensioenrendement. Deze relevante bijdrage komt niet altijd goed voor het voetlicht.”

Zijn de werkzaamheden voor jonge M&A’ers in dat tijdsbestek ook anders geworden?
“Toen ik hier binnenkwam stapten we voor een deal nog een fysieke dataroom binnen. Dan mocht je als stagiair dingen overtypen, dat zie je nu niet meer gebeuren. Of je was spreadsheets aan het sorteren. Heel veel crunchwerk kan nu semiautomatisch worden gedaan, waardoor er meer tijd is voor de echt waarde toevoegende zaken, ook al op jonge leeftijd. Wat hetzelfde blijft is dat je nog steeds op relatief jonge leeftijd bij belangrijke zaken betrokken bent. Dingen die impact hebben op de maatschappij, een onderneming en zijn werknemers.”

Is dat waarom je voor dit vak hebt gekozen?
“Dat je betrekkelijk snel bij deals aan tafel mocht zitten, is wel iets wat ik aantrekkelijk vond. Al heb ik nog genoeg spreadsheets moeten bouwen voordat ik aan tafel zat en een kijkje in boardrooms mocht nemen. Verder is dit vak perfect voor mensen met een korte spanningsboog, geen dag is hetzelfde. Aangezien er veel jonge mensen in het vak zitten drukt dit in positieve zin een stempel op de werksfeer.”

Hoe zou je die sfeer omschrijven?
“Enigszins is dat het cliché van de work hard, play hard-cultuur. Adrenaline hoort bij het vak door de strakke deadlines. Deadlines verbroederen omdat ze een gemeenschappelijke vijand vormen. Op drukke momenten zit ook een partner of director zijn/haar bijdrage aan het rapport te leveren. Dat geeft een sterk teamgevoel.”

Is zo’n work hard, play hard-cultuur nog van deze tijd?
“Je ziet dat de jongere generaties andere wensen hebben. Ze willen vaker verschillende dingen doen die maatschappelijk relevant zijn. Enerzijds een professionele carrière en daarnaast een andere uitdaging. Wil je talent blijven binden dan moet je daar als werkgever ruimte voor bieden. Dit neemt niet weg dat het in deze sector soms gewoon hard werken is. Als leidinggevende moet je waardering geven voor het harde werk en mensen niet constant vol plannen.”

Welk advies zou jij als ervaren jongere meegeven aan jongelingen die het M&A-vak binnenkomen?
“Probeer je de eerste twee à drie jaar zo breed mogelijk te ontwikkelen. Niet alleen binnen M&A, maar ook daarbuiten. Bij PwC hebben wij bijvoorbeeld het Edge-programma waarbinnen je in 2 jaar meerdere competenties van het M&A-vak leert kennen. Probeer affiniteit op te bouwen met nieuwe technologieën zoals big data. Wij hebben als organisatie een enorme focus op het gebruik van big data in deals. Deze ontwikkelingen zijn niet alleen binnen M&A relevant, maar net zo goed bij grote corporates. De jongste generatie heeft alleen in een opwaartse curve gewerkt. De bomen groeien niet altijd tot in de hemel, probeer ook op ‘rode stoplichten’ te letten.”

Zie jij zulke rode stoplichten nu?
“Het risico van rentestijging is reëel en (de angst voor) een handelsoorlog heeft mogelijk een grote impact. Dit zijn zaken die de dynamiek in de M&A-markt kunnen veranderen.”

Hoe zie jij de toekomst van het vak en jouw rol daarin?
“In de komende jaren zullen digitalisering en data-analysetechnieken steeds meer inzichten leveren, waardoor adviseurs zichzelf moeten heruitvinden. Het M&A-advies verschuift van risicomitigatie naar het ontsluiten van waarde na het afronden van een transactie. Dat laatste is zeker bij hoge waarderingen een holy grail. Er komt ook steeds meer concurrentie van klanten, omdat investeerders kennis insourcen. Mijn eigen toekomst ligt binnen het veld van M&A en private equity. Mijn huidige positie biedt genoeg professionele uitdagingen ende kans om veel te leren over nieuwe technieken.”