M&A-advocaat Luc Habets verlaat advocatuur na 25 jaar Lexence

Eind dit jaar stapt advocaat/partner Luc Habets, voormalig winnaar van de M&A Award voor ‘best M&A lawyer mid-market’, uit de advocatuur na 25 jaar bij Lexence. Na honderden deals in M&A en private equity wordt het tijd voor iets anders. Zijn praktijk laat hij met een gerust hart achter bij Lexence. Wat hij gaat doen? “Geen idee, ik wil vanuit leegte voelen wat er nog meer mogelijk is.”

“Het is een grote stap, best spannend ook. Wat als er hierna niets meer komt? Maar ik voel aan alles: dit is het juiste moment om te stoppen. Niet omdat ik er tabak van heb, ik vind mijn werk nog steeds heel leuk. Het heeft denk ik vooral met levensfase te maken. Mijn vier kinderen zijn allemaal volwassen. Twee werken er al en twee zitten in de eindfase van hun studie. Mijn vrouw is zes jaar geleden gaan vliegen bij de KLM en vindt dat heel leuk. Ik merk dat er weer meer ruimte komt. Werk is toch ergens een verdovend middel, een rechtvaardiging om te blijven doen wat je doet. Dus even afstand nemen kan goed zijn om nieuw perspectief te zien.

Baker McKenzie
Na mijn rechtenstudie in Utrecht en een masteropleiding in Amerika, ben ik in 1989 gestart bij Baker McKenzie, toen nog Caron & Stevens Baker & McKenzie. Destijds was dat het eerste echte internationale advocatenkantoor in Nederland. Als advocaat-stagiaire deed ik naast M&A ook heel andere zaken. De praktijk was een stuk minder gespecialiseerd dan nu het geval is. Ik herinner me een scheiding van tafel en bed, een burenruzie over een dakkapel in Amstelveen en een jonge ober die op staande voet ontslagen was bij het restaurant op de hoek. Baker McKenzie zat toen nog in het Hirschgebouw op het Leidseplein, boven de huidige Apple store. De ober had een advocaat nodig en meldde zich bij de receptie in het chique Hirschgebouw. Dat soort zaken werden toen in beperkte mate ook opgepakt, maar dan wel door de jongste stagiaires en zonder al te veel begeleiding. Dat is nu ondenkbaar, maar ik heb er veel van geleerd. Een goede specialist heeft naar mijn mening baat bij een generalistische basis. Nu leiden we jonge mensen mede vanwege de commerciële druk soms wat te veel op als ‘one-trick ponies.’

Indonesië
Ik denk nog wel eens terug aan mijn tijd in Indonesië. Ik mocht meedoen aan een uitwisselingsprogramma van Baker McKenzie en heb anderhalf jaar in Jakarta gewoond. Indonesië was een land in ontwikkeling, ook juridisch gezien, maar wel met een historische binding met het Nederlands rechtsysteem. In Jakarta was een westers ogend financieel centrum neergezet met een paar brede asfaltwegen dwars door de kampong. Daar zaten de banken, de investment bankers en de advocatenkantoren in hoge torens. Al snel werd ik een soort middle man tussen de Indonesische kantoorgenoten en de Amerikanen die er soms al vele jaren zaten maar geen enkel woord Bahasa spraken. Het waren grote zaken. Indonesische bedrijven gingen naar de beurs via dual listings in Jakarta en New York. Dat ging volgens de Amerikaanse beursregels, maar daar waren de Indonesische bedrijven helemaal niet op ingericht. Het was veel improviseren en daardoor heel leerzaam.

M&A
Ik had een geweldige tijd bij Baker McKenzie, maar toen ik partner werd ging het al snel kriebelen. Het werken aan transacties voor de directe eigenaren van bedrijven en voor investeerders beviel me beter dan de local counsel rol in een internationale transactie waar je vaak meedraait op de Londense of Amerikaanse agenda. Mijn toenmalige partner Michiel van Schooten dacht er hetzelfde over en toen zijn we samen naar Van Schoonhoven In ‘t Veld gegaan. Dat kantoor bestond een paar jaar en was een kleine afsplitsing van wat nu Loyens & Loeff is. Met enkele van de founding partners en wat nieuw vers bloed hebben we het toen nog kleine kantoor verder op de kaart gezet en in 2002 omgedoopt tot Lexence. Het was voor het eerst dat een kantoor koos voor een door een reclamebureau bedachte naam zonder één van de namen van de partners op de gevel. We waren een beetje de new kids on the block, maakten reclame met billboards op straat en via de radio.

9/11
Een zaak die me altijd is bijgebleven is de verkoop van Wijsmuller, een oer -Hollands bedrijf in sleepvaart en berging. Dit familiebedrijf werd 22 jaar geleden verkocht aan het Deense Maersk. Het was een grote transactie die ik voor de verkopers mocht begeleiden. De Wijsmuller deal heeft zeker driekwart jaar geduurd en vrij kort na closing was ik op het kantoor van Wijsmuller en gingen plotseling alle televisies aan. Het was 9/11 en we zagen het tweede vliegtuig de Twin Towers in vliegen. Vooral om die reden is de zaak me altijd bijgebleven, maar ook omdat er aan de andere kant van de tafel voor de koper een internationaal kantoor optrad met een heel leger aan advocaten. Terwijl ik de deal deed samen met één medewerker. Dat is daarna altijd de herkenbare Lexence aanpak gebleven: kleine teams met partners als meewerkend voorman, pragmatisch, zonder poespas en zonder dikke memo’s.

Trends
Je hoort momenteel in de advocatuur veel over AI en legal tech en over diversiteit en inclusiviteit. Iedereen is er mee bezig, maar naar mijn gevoel is het nog te veel lipservice. De vraag is of deze thema’s door de huidige generatie partners echt doorleefd wordt. Daarnaast denk ik dat de beroepsgroep te krampachtig vasthoudt aan allerlei restricties rondom eigendom en aansturing van advocatenkantoren. Dit vanuit de gedachte dat daarmee de kernwaarden van de advocatuur – zoals onafhankelijkheid en partijdigheid – in het gedrang zouden komen. Naar mijn mening is het heel goed mogelijk om deze kernwaarden te waarborgen in meer bedrijfsmatige structuren dan het traditionele partnershipmodel. Op basis van een recent rapport van de Erasmus Universiteit over ‘alternatieve bedrijfsstructuren voor advocaten’ zou er mogelijk wat beweging kunnen gaan komen. Dat zou ik toejuichen.

Ik ben heel dankbaar voor het vertrouwen van mijn cliënten met wie ik vele jaren heb samengewerkt. Ik laat hen met een gerust hart achter bij mijn getalenteerde en ervaren Lexence teamleden die samen met mij de praktijk hebben opgebouwd en uitgebouwd.”