Millennials zijn heus niet zo bijzonder

>> Bekijk hier alle foto's
>> Download hier de presentatie van Martin Appelo;
"De Zin en onzin van leiderschap en organisatiecultuur"

Zoals Head of M&A Networks Ezri Joy Blaauw al trots wist te melden was het in maart 2011 dat Houthoff het eerste M&A Forum mocht hosten. Anno 2020 werd de traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst van de CFO en M&A Community wederom gehouden ten burele van Houthoff, met een schitterend uitzicht over het zakelijke hart van Nederland. Uiteraard werd de community ook welkom geheten door Houthoff, uiteraard door topadvocaat Alexander Kaarls, al jaren goed voor een notering in de hoogste regionen van de ranglijstjes. Het was alleen wel héél toevallig dat de microfoon net stoorde toen hij een klacht wilde uitspreken aangaande het meenemen van buitenlandse deals in de rankings, maar dat mocht de pret niet drukken. 

Vervolgens was het tijd voor de spreker, psycholoog Martin Appelo, een man van prikkelende uitspraken als ‘Het huwelijk is een evolutionair gedrocht waar mensen nog steeds in geloven.’ Bam, die zit. Appelo kan het weten, want hij is naast psycholoog en auteur van tal van populair-wetenschappelijke boeken over allerlei zielenroerselen ook nog eens relatietherapeut met een bloeiende praktijk op de Zuidas. Er is dus niemand beter gekwalificeerd om het nieuwe jaar af te trappen met een confronterende lezing over geluk en liefde in de kantoorjungle. 

De psychologische vlag hangt er maar verdrietig bij, constateert Appelo. Het is misschien wel goed voor zijn eigen praktijk, maar voor de mensen die werkzaam zijn in de business zijn het kennelijk zware tijden. Huwelijksproblemen, depressies en verslaving aan drank, prostitutie en cocaïne zijn zeer sterk in opkomst. Escapades en escapisme: het zware werkklimaat, giftige kantoorpolitiek en de druk om altijd maar bereikbaar te zijn trekken ongetwijfeld een zware wissel op des lands professionals. 

Wat kan het kantoor doen om geen ellendige plek te worden?
Ten eerste moet er een gedeelde missie zijn, ten tweede moeten mensen het idee hebben dat hun autonomie wordt gerespecteerd; ten derde dat ze het gevoel hebben nuttig bezig zijn (je vraagt je inderdaad af of het eindeloos excelbestandjes niet mensen in de armen van de coke drijft) en tot slot moet er sociale steun zijn – hoeveel maakt niet uit, want uit onderzoek blijkt dat een vriend, al dan niet fictief, net zo goed kan werken als een hele club vol maatjes, zolang de steun maar gevoeld wordt. 

Dit klinkt allemaal aardig vaag en de neiging om het hele kantoor te ‘vermindfulliseren’ met veel coaches en praatzieke types is groot. Toch moeten we dat niet doen, zegt Appelo. Juist leiderschap tonen is belangrijk: de baas moet als de Alfawolf van kantoor in tijden van stress voor de roedel uitlopen, maar ook weer achteraan aansluiten als het weer goed gaat. Ook moet een goede leider nog meer ‘scripts’ beheersen om het kantoor in goede banen te leiden, die toevalligerwijs precies aansluiten bij de vier bovengenoemde voorwaarden voor geluk. Een flinke dobber, maar het is wel nuttig om deze scripts te beheersen, want ze zijn ook blijkbaar in de thuissituatie; autonomie respecteren, een voortrekkersrol nemen in tijden van stress en kundig en respectvol overleggen werkt in een relatie net zo goed als op kantoor. 

De nieuwe generatie Zuidasparels; de millennials
Tot slot kwam de vraag aan bod of de nieuwe generatie Zuidasparels, de millennials, echt anders zijn dan de generaties daarvoor, zoals vaak beweerd wordt. Moeten bedrijven de kantoren van nu inrichten met pinpongtafels en spannende veganistische kantines om zo de millennials te pleasen? Zijn Millennials werkelijk ‘het product van zaadjes en eicellen dat zijn weerga niet kent, eigenzinnig, geniaal en creatief?’

Met die mythes rekent Appelo af. Volgens hem zijn millennials helemaal niet zo bijzonder: ja, ze zijn idealistisch, gericht op zichzelf en gedreven om hun plekje in de wereld te veroveren, maar dat waren volgens hem alle andere generaties ook op die leeftijd. Analyse van historische data toont maar heel weinig statistische variatie met de generaties ervoor. Het is alleen wel zo dat millennials wat digitaler, en dus globaler in de wereld staan – maar boomers hebben ook gewoon smartphones. Niets aan de hand dus. Ook millennials moeten begrensd en gecontroleerd – het liefst door een alfawolf – het beste uit zichzelf halen. Oh, en ze hebben meer narcistische tattoos, maar dat zie je toch niet onder een pak. 

Met die vrolijke gedachtes in het achterhoofd konden de dealmakers het zojuist geproblematiseerde glas champagne heffen op een goed en productief dealjaar – hopelijk zonder al te veel bezoekjes aan de psycholoog en de relatietherapeut.