De 10 grootste deals met een Nederlandse koper

10. NXP Semiconductors koopt Freescale Semiconductor van aandeelhouders (2015)

Dealwaarde: 10,51 miljard euro (11,8 miljard dollar).

Freescale-aandeelhouders ontvingen 6,25 dollar in contanten en 0,3521 gewone NXP-aandelen voor elk gewoon Freescale-aandeel.

Beschrijving van de deal: De Eindhovense chipfabrikant NXP, die in 2006 was verzelfstandigd van Philips, nam in februari 2015 zijn Amerikaanse concurrent Freescale over voor meer dan 10 miljard euro. Om de deal door de mededingingsautoriteiten goedgekeurd te krijgen en financieel rond te breien, moest NXP zijn dochterbedrijf RF Power verkopen.

Reden voor de deal: De overname was strategisch bedoeld om de gecombineerde onderneming voor te bereiden op het betreden van de markt van het ‘Internet of Things’. Het was een acquisitie van een directe concurrent, gericht op het vergroten van marktaandeel en het realiseren van synergievoordelen in een sector die in hoog tempo aan het consolideren was.

9. AkzoNobel neemt Imperial Chemical Industries (ICI) over (2007)

Dealwaarde: 11.8 miljard euro

Beschrijving van de deal: In 2007 nam AkzoNobel het Britse Imperial Chemical Industries (ICI) over. AkzoNobel, dat begin 2007 zijn farmadivisie Organon had verkocht, wilde de opbrengst gebruiken om de Britse branchegenoot over te nemen. Het deed na maandenlange onderhandelingen een bod dat tweemaal werd verhoogd.

Tijdens het biedingsproces namen activistische hedgefondsen een belang in Akzo Nobel. Het Amerikaanse fonds Atticus nam een belang van enkele procenten en wilde voorkomen dat Akzo Nobel een bod van meer dan 10,5 miljard euro zou uitbrengen. Ook TPG-Axon en naar verluidt Centaurus en Paulson & Co. spraken zich uit tegen een verhoogd bod.

Uiteindelijk bereikte Akzo Nobel in augustus 2007 een akkoord voor een overname. Deze deal werd uitgevoerd in samenwerking met het Duitse chemiebedrijf Henkel. Na de overname zou Henkel de ICI-onderdelen voor lijmen en materialen voor de elektronica-industrie overnemen van AkzoNobel voor een bedrag van 4 miljard euro.

Reden voor de deal: De overname was een strategische zet van Akzo Nobel om zijn marktpositie te verstevigen, met name in de verfdivisie. Het bedrijf was vooral geïnteresseerd in de verfdivisie Dulux van ICI.

De transactie vond plaats in een periode van consolidatie in de chemiesector. Chemiebedrijven hadden goed gevulde kassen door de stijgende wereldwijde vraag en zochten naar schaalvoordelen, onder andere via gezamenlijke inkoop om de gestegen grondstofprijzen het hoofd te bieden. De overname van ICI was voor AkzoNobel ook een antwoord op de overname van de Nederlandse verfproducent SigmaKalon door het Amerikaanse PPG, waardoor PPG AkzoNobel was voorbijgestreefd als grootste verfproducent ter wereld.

8. Altice koopt Cablevision van de aandeelhouders (2015)

Dealwaarde: 15,5 miljard euro (17,7 miljard dollar).

Altice bood 34,90 dollar per aandeel in contanten, wat neerkwam op in totaal 10 miljard dollar voor de uitstaande aandelen plus de overname van 7,7 miljard dollar aan schulden.

Beschrijving van de deal: Op 17 september 2015 kondigde het in Nederland gevestigde Altice N.V. een overeenkomst aan voor een volledige overname in contanten van het Amerikaanse kabelbedrijf Cablevision Systems Corporation. Met deze deal werd Altice de vierde grootste kabeloperator op de Amerikaanse markt.

De overname omvatte naast de consumentenkabelactiviteiten ook de zakelijke dienstverleningseenheid Lightpath en de kranten Newsday en amNew York. Na deze overname bediende Altice, samen met de eerder dat jaar overgenomen provider Suddenlink, 4,6 miljoen klanten in 20 Amerikaanse staten. De transactie werd naar verwachting in de eerste helft van 2016 afgerond.

Reden voor de deal: De overname was een strategische stap voor Altice om verder uit te breiden op de Amerikaanse markt, die werd gezien als groot, strategisch en snelgroeiend. Cablevision was een aantrekkelijk doelwit omdat het actief was in de welvarende en dichtbevolkte metropoolregio van New York. Het bedrijf had een kwalitatief hoogstaand en goed geïnvesteerd netwerk en een sterke marktpositie met 3,1 miljoen klanten. Altice zag aanzienlijke synergie- en efficiëntiemogelijkheden en wilde zijn operationele expertise inzetten om de winstmarges te verhogen. De deal versterkte ook de basis voor verdere consolidatie in de Amerikaanse markt en diversifieerde de bedrijfsportfolio van Altice.

7. Altice koopt SFR van Vivendi (2014)

Dealwaarde: 16,8 miljard euro

Beschrijving van de deal: In maart 2014 won het in Nederland genoteerde kabelbedrijf Altice de biedingsstrijd om het Franse telecombedrijf SFR over te nemen van mediaconcern Vivendi. Altice, onder leiding van Patrick Drahi, bood 11,75 miljard euro in contanten en gaf Vivendi een belang van 32 procent in de nieuwe combinatie Numéricable-SFR. Altice had kort daarvoor, op 31 januari, een beursnotering aan het Damrak gekregen om verdere expansie te financieren.

Reden voor de deal: De overname was een cruciale stap in de expansiestrategie van Altice. De deal creëerde een speler met een marktaandeel van circa 29 procent op de Franse mobiele markt, wat de concurrentiepositie aanzienlijk versterkte. Door de fusie kon het bedrijf gemakkelijker totaalpakketten van internet, telefonie en televisie aanbieden. De verwachte synergievoordelen zouden de winstgroei aanzienlijk kunnen versnellen en de schulden beheersbaar helpen houden.

6. DSM & Firmenich fuseren tot DSM-Firmenich (2022)

Dealwaarde: 18,33 miljard euro

Beschrijving van de deal: Op 31 mei 2022 kondigden DSM en het Zwitserse Firmenich een “fusie van gelijken” aan om DSM-Firmenich te vormen. DSM-aandeelhouders zouden 65,5 procent van het nieuwe bedrijf bezitten, terwijl de aandeelhouders van Firmenich 34,5 procent en een contante betaling van 3,5 miljard euro zouden ontvangen.

De nieuwe onderneming is een Zwitsers-Nederlands bedrijf met een statutaire zetel in Zwitserland en een beursnotering aan Euronext Amsterdam. Er is een duaal hoofdkantoor in Zwitserland (Kaiseraugst) en Nederland (Maastricht).

Reden voor de deal: De fusie brengt de complementaire krachten van beide bedrijven samen: Firmenich’s expertise in geur en smaak en DSM’s portfolio in gezondheid en voeding. De combinatie is uniek gepositioneerd om beter in te spelen op veranderende consumentenbehoeften op het gebied van duurzaamheid, gezondheid en welzijn. De strategische logica wordt ondersteund door een aanzienlijk synergiepotentieel: een verwachte jaarlijkse kostenbesparing van 350 miljoen euro (gecorrigeerde EBITDA) en een omzetstijging van circa 500 miljoen euro. Dit moet leiden tot versnelde innovatie en nieuwe groeimogelijkheden.

5. Liberty Global & Vodafone Nederland richten joint venture VodafoneZiggo op (2016)

Dealwaarde: 19 miljard euro

De deal is gestructureerd als een 50/50 joint venture. Om de eigendomsverhouding gelijk te trekken, deed Vodafone een contante betaling van 0,8 miljard euro aan Liberty Global. Vodafone bracht zijn Nederlandse activiteiten schuldenvrij in, terwijl Ziggo (van Liberty Global) werd ingebracht met een nettoschuld van 7,3 miljard euro. De nieuwe joint venture, VodafoneZiggo, zou een beoogde schuldratio van 4,5-5,0x EBITDA hebben en had bij de start een brutoschuld van 10 miljard euro.

Beschrijving van de deal: Op 31 december 2016 hebben Liberty Global en Vodafone de fusie van hun Nederlandse activiteiten afgerond. Hieruit ontstond een 50/50 joint venture genaamd VodafoneZiggo Group Holding B.V.. Het bedrijf combineert Ziggo’s glasvezelrijke breedbandnetwerk, dat 7,1 miljoen huishoudens bereikt, met het landelijke 4G-mobiele netwerk van Vodafone Nederland. Bij de start had de joint venture een gecombineerde omzet van meer dan 4 miljard euro, met bijna 15 miljoen klanten (RGUs), verdeeld over 4 miljoen video-, 3,1 miljoen breedband-, 2,5 miljoen vaste telefonie- en 5,2 miljoen mobiele klanten. Het nieuwe bedrijf zou opereren onder beide merknamen, Vodafone en Ziggo.

Reden voor de deal: Het hoofddoel was het creëren van een sterke, geconvergeerde concurrent op de Nederlandse telecommunicatiemarkt. Door de complementaire krachten van Ziggo’s vaste netwerk en Vodafone’s mobiele netwerk te bundelen, kon het nieuwe bedrijf een volledig pakket van tv-, breedband-, vaste telefonie- en mobiele producten aanbieden. Dit was een strategische zet in de context van de toenemende vraag naar naadloze connectiviteit. De fusie moest aanzienlijke voordelen opleveren voor consumenten, bedrijven en de publieke sector door te investeren in digitale infrastructuur en klantervaring. De transactie was ook financieel aantrekkelijk, met een geschatte netto contante waarde van de synergiën van ongeveer 3,5 miljard euro.

4. VimpelCom & CK Hutchison richten joint venture in Italië op (2015)

Dealwaarde: 21,8 miljard euro

Beschrijving van de deal: Op 1 september 2016 keurde de Europese Commissie de oprichting van een 50/50 joint venture goed tussen CK Hutchison (moederbedrijf van 3 Italia) en het in Nederland gevestigde VimpelCom (moederbedrijf van WIND). Deze transactie, een van de grootste in Italië sinds 2007, combineerde hun telecomactiviteiten in het land. Het nieuwe gecombineerde bedrijf zou meer dan 31 miljoen mobiele klanten en 2,8 miljoen vaste klanten hebben, met een gezamenlijke omzet van 6,25 miljard euro in 2015. De transactie zou naar verwachting in het vierde kwartaal van 2016 worden afgerond.

Reden voor de deal: Het doel was om de leidende mobiele operator in Italië te creëren, die beter in staat zou zijn om de concurrentie aan te gaan en te voldoen aan de groeiende vraag naar data en digitale diensten. De schaalgrootte en financiële kracht van de joint venture moesten 7 miljard euro aan investeringen in de digitale infrastructuur van Italië ontsluiten. Dit zou leiden tot betere dekking, een snellere uitrol van 4G/LTE en hogere downloadsnelheden voor consumenten. Voor de aandeelhouders zou de fusie aanzienlijke synergievoordelen opleveren, met een netto contante waarde van meer dan 5 miljard euro.

3. Royal Ahold en Delhaize Group fuseren tot Ahold Delhaize (2015)

Dealwaarde: 25 miljard euro

Beschrijving van de deal: In de zomer van 2015 kondigden het Nederlandse Koninklijke Ahold en het Belgische Delhaize een fusie aan. In werkelijkheid betrof het een overname van Delhaize door Ahold, waarbij Ahold-aandeelhouders een belang van 61 procent in de nieuwe combinatie kregen en Delhaize-aandeelhouders 39 procent. De toenmalige topman van Ahold, Dick Boer, werd de CEO van het nieuwe bedrijf en het hoofdkantoor bleef in Nederland. Samen hadden de bedrijven in 2014 een omzet van 54,1 miljard euro.

Reden voor de deal: Het belangrijkste strategische doel was om samen sterker te staan op de Amerikaanse markt en daar de concurrentie met grote spelers als Walmart beter aan te kunnen. De supermarktketens van beide bedrijven in de Verenigde Staten vulden elkaar geografisch goed aan: Ahold was sterker in het noorden van de oostkust, en Delhaize meer in het zuiden. Ook in de thuismarkten was er geen overlap, met een dominante positie voor Albert Heijn in Nederland en een sterke positie voor Delhaize in België. De fusie moest jaarlijks 500 miljoen euro aan besparingen opleveren door efficiënter te werken. De deal was een duidelijk voorbeeld van consolidatie in de sector, omschreven als “eten of gegeten worden”.

2. Mittal Steel koopt Arcelor (2006)

Dealwaarde: 26,9 miljard euro

Beschrijving van de deal: In januari 2006 lanceerde Mittal Steel een vijandig overnamebod op Arcelor. Arcelor, dat zelf in 2002 was ontstaan uit een fusie van het Franse Usinor, het Luxemburgse Arbed en het Spaanse Aceralia, probeerde de overname te voorkomen door eigen aandelen in te kopen en te fuseren met het Russische Severstal. Deze plannen stuitten echter op verzet van de aandeelhouders.

Nadat Mittal Steel zijn bod had verhoogd, werd in juni 2006 een akkoord bereikt waarbij Mittal Steel 26,9 miljard euro voor Arcelor betaalde. Voor de overname was Mittal Steel, met het hoofdkantoor in Rotterdam, al ’s werelds grootste staalproducent. De nieuwe combinatie, ArcelorMittal werd veruit de grootste staalproducent ter wereld.

Reden voor de deal: De overname was een strategische zet van Mittal Steel, dat al was gegroeid door het overnemen en saneren van noodlijdende staalbedrijven. Door de krachten te bundelen ontstond een staalgigant die drie keer zo groot was als de nummer twee (Nippon Steel) en verantwoordelijk was voor circa 10 procent van de wereldwijde staalproductie. Dit creëerde een onbetwiste marktleider in de staalindustrie.

1. Staat der Nederlanden koopt Fortis Nederland (2008)

Dealwaarde: 66,8 miljard euro

Beschrijving van de deal: Op 3 oktober 2008 nam de Nederlandse Staat Fortis Nederland over voor 16,8 miljard euro plus 34 miljard aan kortlopende schulden en 6 miljard aan langlopende leningen. De totale overgemaakte som bedroeg 66,8 miljard euro.

Deze overname was een noodmaatregel tijdens de kredietcrisis. Fortis kwam in acute problemen na de riskante overname van ABN AMRO-onderdelen in 2007 voor 24 miljard euro, waarvoor het bedrijf zwaar moest lenen. Toen de kredietcrisis losbarstte, zakte het vertrouwen in en trokken klanten massaal hun geld weg. Een eerste redding door Nederland, België en Luxemburg op 28 september met een gezamenlijke kapitaalinjectie van 11,2 miljard euro bleek onvoldoende. Vijf dagen later greep Nederland drastischer in en nam alle Nederlandse onderdelen volledig over.

Reden van de deal: het veiligstellen van ABN AMRO onder Nederlands toezicht.

Bron: Dealmaker.nl