Search fund-model doet intrede in Nederland
Geoffrey van der Hauw leek een glansrijke toekomst als M&A-advocaat tegemoet te gaan. Maar hij besloot een eigen investeringsmaatschappij op te zetten: Heritage Investments. Een ‘search fund’, een voor Nederland volledig nieuw model, dat moet investeren in een bedrijf waar hij een actieve rol in kan spelen. “Ik wilde niet aan de zijlijn staan.”
In 2021 was de destijds 30-jarige Geoffrey van der Hauw op voordracht van zijn werkgever Lexence genomineerd als ‘Best Young M&A Lawyer’. Zijn nominatie onderstreepte de ‘voorbeeldfunctie’ die hij binnen het kantoor speelde, en het besluit om hem voor te dragen was een ‘blijk van waardering voor Geoffrey’s harde werk’, dat helemaal indrukwekkend was omdat hij kans had gezien naast zijn drukke baan en op eigen kosten een Executive Master in M&A and Business Valuation te behalen in aanvulling op zijn studie Ondernemingsrecht in Leiden en Oxford.
Ook klanten liepen met hem weg, getuige hun ’testimonials’. Ze prezen hem om zijn juridische en financiële kennis, zijn goede communicatieve vaardigheden, zijn commercieel inzicht en inlevingsvermogen. ‘Mijn go-to M&A-advocaat’, noemde een klant hem zelfs. Een glansrijke toekomst binnen Lexence of een ander gerenommeerd kantoor lag voor hem open, zou je zeggen. Toch koos Geoffrey voor een ander pad.
“Ik genoot van mijn werk bij Lexence en bouwde snel mijn eigen klantenkring op, met een focus op midmarkttransacties, voornamelijk voor private-equityfondsen en ondernemers die hun bedrijf wilden verkopen. Maar op een gegeven moment besefte ik dat ik niet de rest van mijn leven alleen advocaat wilde zijn.” Hij voelde zich ‘aan de zijlijn staan’, en nadat hij zijn executive master in M&A en Business Valuation had afgerond (en had laten zien dat er ook juristen zijn die wél kunnen “tellen en rekenen”) stapte hij over naar een private-equitypartij.
Hoewel het daar ‘ontzettend leerzaam’ was, voldeed ook deze functie niet aan zijn wens om nauw operationeel betrokken te zijn bij de strategie, verbetering en groei van bedrijven. “De focus lag sterk op het uitvoeren van transacties, en leek minder op de daaropvolgende operationele verbeteringen en groei. Dat werd vaak gezien als de verantwoordelijkheid van het management van het bedrijf.”
Zo gaat het vaker, constateert Van der Hauw. “Natuurlijk speelt zo’n private equity-partij een rol in het bedrijfsbeleid, de ene meer dan de andere. Maar vaak is het toch op afstand. “En ik wilde meer dan één keer in de maand aanschuiven bij de ondernemer, een update krijgen, een paar tips geven en dan weer wegwezen. Ik wilde echt nauw betrokken zijn bij de bedrijfsvoering. Dus met opgestroopte mouwen en voeten in de klei.”
Search funds zijn al zeer succesvol in de VS
Al snel koos Van der Hauw voor een alternatief: zelf een ‘search fund‘ opzetten, een fonds waarbij een jong, ambitieus persoon op zoek gaat naar één bedrijf, dat koopt en zelf een actieve rol in het management op zich neemt om de waarde van het bedrijf te vergroten voor de lange termijn.
Hij doet dat met geld en met inhoudelijke steun van een zeer ervaren groep van investeerders en een team van adviseurs. In Nederland zijn search funds nog vrijwel onbekend, in de VS zijn ze een begrip. “Vooral onder MBA-studenten van prestigieuze universiteiten zoals Harvard en Stanford. Er is een heel ecosysteem van investeerders in de VS die specifiek in search funds investeren.”
Allemaal aanleiding om vorig jaar te beginnen met een eigen search fund, voordat zich in Nederland ook allerlei concurrerende partijen aandienen. “Over vijf jaar is dat het geval”, verwacht Van der Hauw.
Voldoende aanmeldingen voor eerste acquisitie en add-ons
In de zomer van vorig jaar begon Van der Hauw potentiële investeerders te benaderen voor zijn search fund, Heritage Investments. Hij polste vooral vermogende klanten uit zijn tijd bij Lexence en succesvolle ondernemers die toen hun bedrijf hebben verkocht aan de private equity-firma’s waar Van der Hauw voor werkte en met wie hij over de jaren een sterke band opbouwde – ondernemers in ruste, met andere woorden, bij wie hij om financiering en advies dacht te kunnen aankloppen.
Het bleek een gouden zet. Nadat hij zijn plannen had uitgewerkt, wist hij binnen twee maanden voldoende geld te hebben opgehaald om een onderneming met een EBITDA van ’tussen de anderhalf en vijf miljoen euro’ en eventuele daaropvolgende add-ons te kunnen kopen. “En ik had voldoende aanmeldingen om eenvoudig nog een tweede fonds te kunnen vullen ook. Maar ik heb er voor gekozen om niet van mijn oorspronkelijke plan af te wijken en, voor nu, eerst te focussen op één bedrijf.”
De investeerdersgroep die Van der Hauw aan zich heeft weten binden bestaat voornamelijk uit Nederlandse investeerders, maar het fonds omvat ook vermogen van een Zwitserse familie en enkele Spaanse en andere Europese fondsen.
De zoektocht naar een onderneming met groeipotentieel
Sinds de lancering van Heritage Investments begin januari dit jaar, is Van der Hauw ook daadwerkelijk op zoek naar een geschikte onderneming om te kopen. Hij richt zich vooral op goedlopende bedrijven die problemen hebben een opvolger te vinden. Familiebedrijven veelal, met een oprichter die inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en met familieleden die geen interesse hebben om het bedrijf voort te zetten of die daartoe niet geschikt zijn.
“Daarnaast zoeken deze bedrijven vaak naar een Nederlandse koper die het ondernemerschap, de bedrijfscultuur en de betrokkenheid van medewerkers wil behouden, zonder gebruik te maken van de bij sommige private equity-bedrijven gangbare ‘financial engineering’, van grote ontslagrondes of verplaatsing van productie naar het buitenland”, zegt Van der Hauw.
Verder wil zo’n ondernemer zijn bedrijf volgens hem meestal liever niet verkopen aan een partij die het bedrijf op korte termijn weer moet doorverkopen vanwege de beperkte investeringshorizon. Ook daarin kan Van der Hauw die ondernemer tegemoet komen. “Heritage Investments heet niet voor niets zo. Wij streven niet naar snelle winsten maar juist naar langetermijn waardecreatie en duurzame groei. Wij willen juist alles wat de onderneming zo krachtig maakt behouden, en hebben daarom niet gehouden aan een investeringstermijn. Daarom heb ik ook particuliere investeerders geworven in plaats van institutionele partijen: die hebben meer aandacht voor de menselijke maat en eten geen broodje minder als er na vijf jaar geen ‘exit’ of herfinanciering is.”
Ook dit is allemaal anders dan bij veel private equity-partijen. “Maar misschien moet je ons daarmee ook niet te veel vergelijken. Te meer niet daar zij zich meestal bewust niet richten op de opvolgingsproblematiek, maar het liefste met het zittende management in zee gaan.”
Geen haast
In de paar weken dat Van der Hauw nu actief is met Heritage Investments, heeft hij al diverse potentiële overnamekandidaten gesproken. Tot een ‘deal’ is het nog niet gekomen. Hij wil zeker zijn dat de onderneming die hij uitkiest ook werkelijk bij hem past. Een bedrijf dat op zoek is naar een techneut als directeur is bij hem bijvoorbeeld aan het verkeerde adres, zijn waarde schuilt vooral in zijn managementvaardigheden, zijn juridische en financiële achtergrond en zijn strategische en commerciële talent.
Hij heeft geen haast. De investeerders om hem heen betalen hem twee jaar lang een ‘fee’ om te zoeken naar een geschikte onderneming en deze over te nemen. Gezien het grote aantal potentiële kandidaten – jaarlijks doen naar schatting tegen de 10.000 ondernemers afstand van hun bedrijf – lijken die twee jaar aan de lange kant, erkent Van der Hauw. “Maar ik wil zeker zijn dat ik de goede onderneming vind, voor alle betrokken partijen. Zeker voor mijn investeerders. Ik wil hun vertrouwen niet beschamen. Ik denk dat ik er minder lang over zal doen om een geschikte onderneming te vinden dan die twee jaar. Maar ik wil geen valse verwachtingen wekken. ‘Under promise and over deliver’: daar streef ik naar.”
Lees ook: Alexander Kaarls en Willem Liedenbaum (Houthoff): ‘Wij zijn het Delaware van Europa’