Lessons learned: Impact investing op continentale schaal

A man needs a maid, zong Neil Young, en een goed idee heeft een zak geld nodig. Helaas is het financieren van de goede ideeën die onze toekomst vormgeven niet zo simpel als het lijkt. Omdat het vaak gaat om dure, maar ongeteste ideeën is één investeerder doorgaans niet genoeg; daarom moet er vaak een groep financiers samengesteld worden uit een diverse groep van overheden, fondsen, durfkapitalisten en institutionele partijen. Het spreekt voor zich dat dit makkelijker wordt naarmate de poel van potentiële backers groter wordt. 

Het loont dus voor bedrijven om ook over de grens te kijken, en, belangrijker nog, het is voor investeerders om een gedegen internationaal netwerk op te bouwen om zo altijd direct de juiste partners onder de knop te hebben voor als zich een mooie investeringsgelegenheid aandient. Extra uitdagend wordt het als het investeringsdoel niet alleen het verdienen van zoveel mogelijk centjes is, maar ook dat er impact op het gebied van maatschappelijke doelen gemaakt wordt, zoals vergroening, verduurzaming of verbetering van de positie van achtergestelde groepen in de samenleving. 

Makkelijk is dit allemaal niet, dus het is niet voor niets dat Techleap.nl, een non-profit organisatie die helpt bij het kwantificeren en versnellen van het tech-ecosysteem van Nederland, deze partijen periodiek bij elkaar brengt in haar Taskforce sessies. In samenwerking met Co-financing Our Future (CoFoF) werd dinsdag 18 mei het Techleap Taskforce gelanceerd voor investeerders in toekomstgerichte en impactrijke bedrijven. Dit keer kwamen de investors en institutionele partijen virtueel bij elkaar. Het thema was het vinden van investeringspartners over de grens (in het Engels: accelerate cross-border investment for impact). De Europese situatie is immers tamelijk bijzonder: we hebben één munt met één grote centrale bank, gekoppeld aan een Europese Unie met talloze fondsen, maar daaronder gaat nog een hele wereld van nationale ecosystemen schuil, met allemaal diverse markten, bronnen van talent en geld. 

Het eerste panel mocht over deze interessante uitdaging een licht laten schijnen. Kort gezegd kwam het er op neer dat het mooi om te zien is dat er steeds meer internationale netwerken en standaarden komen om impact investing op een continentale schaal te organiseren en dat er ook steeds meer overheden aan meedoen, die ook nu weer in de coronacrisis belangrijke lessen hebben opgedaan in het in stand houden van een productief ecosysteem. 

Over de uitdagingen was men het ook veelal eens: iedereen deelde de opvatting dat er zeker genoeg incubators en kleinschalige initiatieven zijn voor heel kleine bedrijfjes en dat er op de internationale kapitaalmarkt ook voldoende geld is, maar dat juist de bedrijven die na een eerste spurt even een paar jaar nodig hebben om te rijpen en naar schaal en zwarte cijfers door te groeien behoefte hebben aan patient capital; geld dat niet persé heel snel weer uit de onderneming moet en wat genoeg is voor duurzame groei. Daarnaast zijn investeerders heel veel tijd kwijt met zelf limited partners werven voor hun fondsen en hebben ze een dagtaak aan het navigeren van de wirwar aan nationale regels en lokale bijzonderheden. 

Daarna was het tijd voor een mooi voorbeeld van een succesvolle internationale investering. Bij Envision maken de wereld van tientallen miljoenen blinden en slechtzienden een stukje makkelijker door een smartphone/smart glass-app te ontwikkelen die tekst die wordt opgepikt met de camera voor te lezen via de oortjes van de telefoon. De oprichters komen uit India, het bedrijf is in Nederland tot ontwikkeling gekomen en er doen investeerders uit binnen- en buitenland mee: precies de soort samenwerking die CoFoF voor ogen ziet. Er werden waardevolle lessons learned gedeeld, maar een echt ‘geheim’ om tot zo’n samenwerking te komen leek er niet te zijn, anders dan als investeerder goed je ogen openhouden, intensief te researchen en gewoon de telefoon te pakken als je een interessante kans ziet ontstaan. Ook kwam er naar voren dat Corona wat dat betreft een belangrijke equalizer is: omdat digitale meetings de standaard worden is de impliciete verwachting van rondvliegen en lijfelijke bijeenkomsten vervallen, waardoor de drempel om internationale groepen samen te stellen lager is geworden. 

Kortom, het was weer een leerzame sessie en het was weer mooi om te zien hoe de ontwikkelingen van vandaag impact hebben op de technologie van morgen.