Coole timing (over beursgang Coolblue)
Alles voor een glimlach – nu zelfs een beursgang. Coolblue overweegt een notering deze maand (oktober 2021). Nou ja, investeerder HAL (49% eigenaar) wil dat – oprichter Pieter Zwart (51%) wil eigenlijk grootaandeelhouder blijven, en Coolblue heeft in principe genoeg in kas. En kan er anders wel – buiten de beurs om – makkelijk aan komen.
Dat roep bij wat vragen op.
In de eerste plaats omdat een beursgang nogal wat van (het bestuur van) een organisatie vraagt – aandacht, tijd, focus. En dat is lastig combineren met een beoogde voortgaande forse groei – Coolblue wil internationaliseren, én haar productenaanbod fors uitbreiden (bv. in energieproducten, ed.). Ergens gaat dat knellen – zeker waar telkens wordt aangegeven dat oprichter Zwart nogal van de details is. Een beursnotering is sturen op bepalende hoofdlijnen, en niet het vastklampen aan details. Mogelijk klinkt dat ‘in control’ en sympathiek, maar dit gebrek aan los kunnen laten verhult een uiteindelijk blokkerende perfectiedwang.
Daarbij moeten we niet uit het oog verliezen dat vóór corona de groei van Coolblue danig afvlakte: van 55% groei in 2016, via 13% in 2018 naar 10% in 2019. Vraag is hoe dat er na de ‘coronagroei’ – in ’20: 34% groei – uit gaan zien. We vermoeden dat het nog hard bijschakelen zal zijn. En waarschijnlijk een flinke druk op de performance… Daarbij wil men Duitsland gaan veroveren. Een mooi streven – maar in een tussen Otto en Amazon hoogst verdeelde markt. Coolblue wil naast een herplaatsing ook zelf wat aandelen uitgeven en daar ca. € 150m mee ophalen – deze gaan op aan reclame en marketing. Aber, reicht das?? Ik denk een retorische vraag…
Echter, de timing. Die is perfect. In de eerste plaats zitten we nog zeker in (het staartje van) de coronarally. En met Sinterklaas én de feestdagen in aantocht kan het niet beter…
Daarbij: aandelenkoersen staan op recordhoogte; de AEX raakte onlangs de 800 puntengrens aan. Daarbij zijn techaandelen het nec plus ultra van populariteit. Een mogelijk te verwachten forse onzekerheid – wat doet de rente, wat gebeurt er met de stimuleringspakketten van centrale overheden, hoe ziet het postcorona economisch herstel eruit, etc. – dient nu te worden gemitigeerd.
En, ten tweede, gaat het om positionering. Snelgroeiende webwinkels (bv, Asos, of AO World) hebben een beurswaardering tegen gemiddeld ca. 1,4 maal de omzet. De omzet van Coolblue in 2020 was € 2 miljard – een mogelijke beurswaarde van ca. € 3 miljard. Daar doen ze het niet voor bij HAL. Zij positioneren Coolblue liever als concurrent van Zalando, Hut Group en Amazon: online reuzen! En die noteren gemiddeld tegen 4,5 maal de omzet – reken je rijk!… Gemiddeld doet de hele sector een multiple van 3: dus een instapwaarde van € 6 miljard. Dat tovert ten minste een glimlach tevoorschijn bij de vroege investeerder.
Tot blijkt dat Coolblue geen online reus wordt, maar een mooie webwinkel blijft. En dat die beoogde (internationale) groei jarenlang een prijs vraagt: margedruk en klemmende kasstromen. En koersdaling (op basis van wegzakkende waarde). Dus: nu naar de beurs voordat een mogelijke vergelijking waarschijnlijk fout gaat uitpakken.
Bekend is dat bij dit soort beursgangen de koers zeker in het begin nog even stijgt. Dat zal ook hier wel het geval zijn. Immers, coole timing.
Maar, wie heeft voor de te verwachte daling in 2022 al afscheid genomen van dat pakketje genoteerde aandelen. Schuiven de institutionele beleggers snel na de notering een flinke hoeveelheid stukken richting retailbeleggers…?!
Dat brengt ons bij de ‘greater fool theory’: ‘Markets are affected by a lot of irrational belief and expectations of market participants. Based on that premise, the greater fool theory stated that there will always be an investor, i.e. a ‘greater fool’, who will foolishly pay a higher price than the intrinsic worth (cash flows) of a security’.
Vanuit verkopers oogpunt is het een vorm van ‘speltheorie’ die speculeert over wat andere investeerders bereid zijn neer te leggen voor een vermogenstitel. Dat doet HAL handig. De vraag is of het vanuit kopers oogpunt een verstandige strategie is… (onderliggend: is er een eindeloze stroom van ‘greater fools’?…). Hier raken de kristallenbol en de purpose elkaar.
Immers, de aandeelhouder die het eerst glimlacht, lacht het hardst…
Door Leo van de Voort. Hij is bestuursadviseur bij Fuel for Living Strategies, voormalig directeur corporate finance Kempen & Co en auteur van het boek Vensters op waarde.